论语二十章全-拼音版-无译文

《论语二十章全-拼音版-无译文》由会员上传分享，免费在线阅读，更多相关内容在行业资料-天天文库。

1、第一章论语学而篇zǐyuēxuéérshíxízhībùyìyuèhūyǒupéngzìyuǎnfānglái子曰:学而时习之，不亦说乎？有朋自远方来，búyìlèhūrénbùzhīérbúyùnbúyìjūnzǐhū不亦乐乎？人不知而不愠，不亦君子乎？yǒuzǐyuēqíwéirényěxiàotìérhàofànshàngzhěxiǎnyǐ有子曰：其为人也孝弟，而好犯上者，鲜矣；bùhàofànshàngérhàozuòluànzhěwèizhīyǒuyějūnzǐwùběn不好犯上，而好作乱者，未之有也。君子务本，běnlìérdàoshēngxiàotìyězhěqíwéiré

2、nzhīběnyú本立而道生。孝弟也者，其为仁之本与？zǐyuēqiǎoyánlìngsèxiǎnyǐrén子曰：巧言令色，鲜矣仁。zēngzǐyuēwúrìsānxǐngwúshēnwèirénmóuérbúzhōnghū曾子曰：吾日三省吾身——为人谋而不忠乎？yǔpéngyǒujiāoérbúxìnhūchuánbùxíhū与朋友交而不信乎？传不习乎？zǐyuēdǎoqiānshèngzhīguójìngshìérxìnjiéyòngéràirén子曰：道千乘之国，敬事而信，节用而爱人，shǐmínyǐshí使民以时。zǐyuēdìzǐrùzéxiàochūzétìjǐnérxìnf

3、ànàizhòng子曰：弟子入则孝，出则弟，谨而信，泛爱众érqīnrénxíngyǒuyúlìzéyǐxuéwén而亲仁。行有余力，则以学文。zǐxiàyuēxiánxiányìsèshìfùmǔnéngjiéqílìshìjūnnéng子夏曰：贤贤易色；事父母能竭其力；事君，能zhìqíshēnyǔpéngyǒujiāoyánéryǒuxìnsuīyuēwèixuéwúbìwèi致其身；与朋友交，言而有信。虽曰未学，吾必谓zhīxuéyǐ之学矣。-73-zǐyuējūnzǐbúzhòngzébùwēixuézébúgùzhǔzhōngxìn子曰：君子不重则不威，学则不固。主忠信。wú

4、yǒubùrújǐzhěguòzéwùdàngǎi无友不如己者。过，则勿惮改。zēngzǐyuēshènzhōngzhuīyuǎnmíndéguīhòuyǐ曾子曰：慎终，追远，民德归厚矣。zǐqínwènyúzǐgòngyuēfūzǐzhìyúshìbāngyěbìwénqí子禽问于子贡曰：夫子至于是邦也，必闻其zhèngqiúzhīyúyìyǔzhīyúzǐgòngyuēfūzǐwēnliánggōngjiǎn政；求之与，抑与之与？子贡曰：夫子温、良、恭、俭、ràngyǐdézhīfūzǐzhīqiúzhīyěqízhūyìhūrénzhīqiúzhīyú让以得之；夫子之求之也，其诸异

5、乎人之求之与。zǐyuēfùzàiguānqízhìfùmòguānqíxíngsānniánwúgǎiyú子曰：父在观其志，父没观其行；三年无改于fùzhīdàokěwèixiàoyǐ父之道，可谓孝矣。yǒuzǐyuēlǐzhīyònghéwéiguìxiānwángzhīdàosīwéiměi有子曰：礼之用，和为贵。先王之道，斯为美。xiǎodàyóuzhīyǒusuǒbùxíngzhīhéérhébùyǐlǐjiézhī小大由之，有所不行。知和而和，不以礼节之，yìbùkěxíngyě亦不可行也。yǒuzǐyuēxìnjìnyúyìyánkěfùyěgōngjìnyúlǐyuǎn有

6、子曰：信近于义，言可复也；恭近于礼，远chǐrǔyěyīnbùshīqíqīnyìkězōngyě耻辱也；因不失其亲，亦可宗也。zǐyuējūnzǐshíwúqiúbǎojūwúqiúānmǐnyúshìérshèn子曰：君子食无求饱，居无求安，敏于事而慎yúyánjiùyǒudàoérzhèngyānkěwèihàoxuéyěyǐ于言，就有道而正焉，可谓好学也已。zǐgòngyuēpínérwúchǎnfùérwújiāohérúzǐyuēkě子贡曰：贫而无谄，富而无骄，何如？子曰：可-73-yěwèiruòpínérlèfùérhàolǐzhěyězǐgòngyuēshīyún也，未

7、若贫而乐，富而好礼者也。子贡曰：《诗》云：rúqiērúcuōrúzhuórúmóqísīzhīwèiyúzǐyuēcìyě如切如磋，如琢如磨，其斯之谓与？子曰：赐也，shǐkěyǔyánshīyǐyǐgàozhūwǎngérzhīláizhě始可与言《诗》已矣；告诸往而知来者。zǐyuēbùhuànrénzhībùjǐzhīhuànbùzhīrényě子曰：不患人之不己知，患不知人也。第二章论语为政篇zǐyuēwéizhèngyǐ